مدتی بعد از این که آدمی بفهمد کدام کفشش برای کدام پاست، باید بیاموزد که انگشتر را کدام دست و کدام انگشت بیندازد و ساعت را بر کدام دست ببندد. در دنیای قراردادی آدم‌ها، انداختن انگشتر در دست‌ راست و چپ یا انگشت مختلف معنای متفاوتی دارد، اما آیا بستن ساعت هم معنای مختلفی دارد؟

حقیقت این است که بستن ساعت هیچ دلیل جز راحتی انسان‌ها ندارد. معمولا انسان‌‌ها ساعت را روی دست چپ خود می‌بندند. دلیل این موضوع این است که عموم انسان‌ها راست دست هستند.

بستن ساعت روی دست چپ می‌تواند باعث شود که اولا هنگام بستن ساعت، دست راست به عنوان دست اصلی و تخصصی به کمک انسان بیاید و در راحت بستن ساعت به انسان کمک کند، ثانیا ساعت در هنگام کارهایی چون نوشتن مانع کار آدمی نشود و ثالثا وقتی انسان دارد با دست تخصصی خود کاری انجام می‌دهد براحتی بتواند با بلند کردن دست غیرتخصصی خود از زمان مطلع شود. به همین دلایل است که عموم انسان‌های چپ دست هم ساعت را روی دست راست خود می‌بندند.

بر این اساس اگر بودن انگشتر روی دست راست و چپ در حکم تشکیل شدن یا نشدن یک زندگی است؛ بستن ساعت روی دست‌های مختلف هیچ معنایی ندار